Γράφει η Γεωργία Φωτιάδου
Ακριβώς όπως το λέω!
Δεν μπορώ… ώρες ώρες απορώ με μερικά πράγματα…
Η παροιμία που λέει το σοφό «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις»…
Είναι σωστή, είναι δοκιμασμένη άρα και αποδεδειγμένη…
Πώς γίνεται λοιπόν η δική μου εκπαιδευόμενη….
Να μαθαίνει άλλα γράμματα απ’ αυτά που της δείχνω;;;
Ο πρώτος όρος που έβαλα στο ξεκίνημα της μετάδοσης των γνώσεων ήταν:
Θα με ακούς… και Θα κάνεις ακριβώς ό,τι σου λέω…
Για να μάθεις σωστά και να μπορέσεις να εξελιχθείς γρήγορα κι έτσι όπως πρέπει…
Εγώ τα είχα προβλέψει όλα…
Ελα μου όμως που το μικρό κλέβει…
Κλέβει ασύστολα και κάνει ό,τι τη βολεύει και όχι ό,τι λέω εγώ…
Και άντε θα μου απαντήσεις εσύ, ότι αν δεν πέσει το μωρό δεν θα ξέρει πώς να σηκωθεί…
Στη δική μας περίπτωση δεν ισχύει αυτό…
Ειδικά σε εργασίες που πρέπει να γίνουν μηχανικές…
Σε τέτοιες περιπτώσεις αν ξεκινήσεις λάθος μια ζωή θα πηγαίνεις λάθος και δεν θα τις εξελίξεις ποτέ σε ταχύτητα…
Κι αν το λάθος γίνει μηχανική κίνηση, δεν διορθώνεται μετά καθόλου εύκολα…
Γι αυτό το λόγο απ’ εδώ και μπρος θα πρέπει να περιφρουρήσω το αποτέλεσμά μου με τη βοήθεια μαστιγίου και κοριού…
