Γράφει η Γεωργία Φωτιάδου
Παιχνίδια!!!
Μη γίνεσαι δεδομένη… Κάνε κανένα παιχνίδι… Κρύψου, εμφανίσου, κάνε τον άλλο να ανησυχεί… παίξε και ξαναπαίξε για να έχεις αξία…
Ως καταραμένη έννοια κυκλοφορεί αυτή η λέξη. Όλα τα περιοδικά, οι θείες Λίτσες που απαντούν, οι Κούλες επίσης που πίνεις μαζί τους καφέ υποστηρίζουν ότι αυτό είναι το μυστικό για να κρατήσεις ακμαίο το ενδιαφέρον …
Εγώ σήμερα θα ρωτήσω κάτι άλλο όμως… Εάν κάθε μέρα που ανάβεις τον υπολογιστή σου, ή ανάβεις το ράδιό σου, ή βάζεις μπρος το αυτοκίνητό σου…
Συνηθισμένες κινήσεις δηλαδή που κάνεις κάθε μέρα, μηχανικά συσκευών που σε στηρίζουν, που βρίσκονται εκεί για σένα…
Αρχίσουν αυτές να σου κάνουν «κόλπα», πείτε μου εσείς πόση αξία παραπάνω θα αποκτήσουν για σένα;;;
Το ίδιο ισχύει και στις ανθρώπινες σχέσεις…
Αν οι άνθρωποί σου, αρχίσουν το μια κρύο μια ζέστη, σε παιδεύουν, σε ταλαιπωρούν γιατί δεν έχουν σταθερότητα στη συμπεριφορά τους;;;
Πείτε μου εσείς, υπάρχει περίπτωση να αυγατίσουν την αξία τους;;;
Ναι θα σε σέρνουν για ένα διάστημα από τη μύτη, αλλά κάποια στιγμή όταν εκραγείς θα φύγεις, θα απομακρυνθείς, θα αποστασιοποιηθείς, γιατί έχεις ανάγκη τη σταθερότητα, έχεις ανάγκη τη βεβαιότητα, έχεις ανάγκη να πατάς γερά στο πάτωμα…
Γι αυτό θεία Σούλα, μην μου λες να παίξω παιχνίδια με τις ψυχές των ανθρώπων…
Έτσι όπως δεν θέλω να παίζουν παιχνίδια με την δική μου ψυχή…
