Γράφει η Γεωργία Φωτιάδου
Να πας στο καλό!!!
Ετοιμάζεσαι εδώ και μέρες για να ταξιδέψεις…
Εντελώς μόνη σου, χωρίς να σου κρατώ το χέρι…
Μάλιστα η απόσταση που θα διανύσεις είναι πολύ μεγάλη και είναι η πρώτη φορά που κι εσύ η ίδια βρήκες τη δύναμη να το τολμήσεις αυτό το ταξίδι…
Εγώ που μένω πίσω φρόντισα από πριν τα διαδικαστικά της διαδρομής σου αλλά σε συμβούλεψα κιόλας για να σε εκπαιδεύσω…
Προσπάθησα να σου δώσω δύναμη…
Κάθε φορά θυμάμαι τη μαμά πουλί που πάει στην άκρη της ταράτσας και σπρώχνει το κλωσσόπουλό της στο κενό…
Αυτό αναγκάζεται να πετάξει, γιατί αν δεν τα καταφέρει, τότε είναι χαμένο…
Έτσι κι εσύ τώρα φρόντισε στις διαδρομές σου να θυμάσαι τις συμβουλές μου…
Φρόντισε τον εαυτό σου, όπως θα σε φρόντιζα εγώ…
Κοίταξε να το απολαύσεις το ταξίδι με όλο το είναι σου…
Γιατί τώρα θα αναγκαστείς να ανακαλύψεις ό,τι καλό και ό,τι κακό τύχει στο δρόμο σου, μόνη σου…
Όσο εσύ θα απομακρύνεσαι, τόσο πιο ανίσχυρη θα γίνομαι εγώ…
Εγώ αυτή τη στιγμή του αποχαιρετισμού μας το μόνο που μπορώ να κάνω πια είναι να πάρω το μαγικό ραβδάκι μου και να γράψω στα φτερά σου τις ευχές μου με το ανεξίτηλο μελάνι της αγάπη μου για σένα…
Να πας στο καλό!!!
