Με αφορμή το πολύ δυσάρεστο και απροσδόκητο συμβάν στην Προσοτσάνη, όπου χάθηκαν δύο ανθρώπινες ζωές, ένα ανδρόγυνο, θέλουμε να καταθέσουμε την έντονη ανησυχία μας, για την διόγκωση του φαινομένου της βίας μέσα στην ελληνική κοινωνία. Και ειδικότερα μέσα στην ελληνική οικογένεια. Η ενδοοικογενειακή βία υπήρχε και στην Ελλάδα, ωστόσο την τελευταία δεκαετία υπερέβη το όριο.
Εκείνοι που έχουν στόχο να αλλάξουν την ψυχοσύνθεση των Ελλήνων και των Ελληνίδων, ιδιαίτερα των νέων γενιών, δείχνουν να πετυχαίνουν τον στόχο τους! Η οικογένεια ήταν, είναι και πιστεύουμε πως θα συνεχίσει να είναι «πυλώνας» σταθερότητας στην ελληνική κοινωνία. Εδώ και αρκετά έτη, με επιμονή και μέθοδο, η ελληνική οικογένεια αποδομείται, γιατί είναι το «τελευταία οχυρό» που πρέπει να «πέσει», για να διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός.
Πρώτα καλλιεργήθηκε ο ατομικισμός. Στην πλειοψηφία των νέων ζευγαριών, οι σύζυγοι λειτουργούν ατομικιστικά, διότι ανατράφηκαν χωρίς αρχές και αξίες. Έτσι, στην πρώτη δοκιμασία έρχεται η σύγκρουση, δηλαδή η βία μεταξύ των συζύγων. Κατά την άποψη μας, η λεκτική βία είναι πιο επικίνδυνη από την σωματική. Θύματα της λεκτικής βίας μπορούν να είναι και οι δύο σύζυγοι (άνδρας-γυναίκας).
Γιατί, όμως, ένα άτομο γίνεται επιθετικό και ασκεί λεκτική βία στον σύζυγο, ή την σύζυγο, στον σύντροφο, ή την σύντροφο και στο παιδί του; Οι ειδικοί επιστήμονες θα κάνουν πολύ καλύτερη ανάλυση από εμάς. Θα σημειώσουμε, μόνο, ότι οι άνθρωποι ζούνε μέσα σε ένα περιβάλλον που κυριαρχεί η βία, καθημερινά, 24 ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες το έτος! Κυριαρχούν η βία και ο ατομικισμός.
Θα αναφέρουμε τον ρόλο που παίζουν τα Μέσα Ενημέρωσης στην διαμόρφωση του άσχημου περιβάλλοντος. Στα πλείστα των Μέσων Ενημέρωσης, κυρίως των ηλεκτρονικών, γίνεται «όργιο» με τις ειδήσεις που αφορούν τα βίαια περιστατικά, από μία ανθρωποκτονία μέχρι την πολεμική σύγκρουση. Οι θεατές και οι αναγνώστες είναι εθισμένοι στις ειδήσεις που έχουν βία. Η βία γεννάει αρνητικά συναισθήματα και αναδεικνύει το απάνθρωπο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Η βία, επίσης, προκαλεί έντονα συναισθήματα, όπως φόβο, οργή, ψυχική πίεση, πόνο κ.ά., τα οποία είναι δύσκολο να διαχειριστεί ο άνθρωπος και πολύ περισσότερο, ο άνθρωπος που δεν έχει αρχές, αξίες και παιδεία.
Ζώντας, επομένως, μέσα σε ένα κατασκευασμένο περιβάλλον, με την βία και τον ατομικισμό να βασιλεύουν, χωρίς αρχές και αξίες, είναι πολύ εύκολο να ποδηγετούνται οι πολίτες. Και ως αντίδραση στην συνεχή καταπίεση, να χρησιμοποιούν την βία!
