Στην άμμο παλάτια…

0
18

Ένα καράβι θα χτίσω για χάρη σου. Λευκό θα το βάψω. Σαν το αλάτι της θάλασσας, ίδιο χρώμα θα είναι.

Στην πρύμη, λουλούδια θα βάλω πολύχρωμα. Στην πλώρη, πουλιά θα μιλάνε.

Τα βράδια φεγγάρια θα ρίχνω στα πόδια σου. Και κάθε ξημέρωμα, χαλάκι θα στρώνω τον ήλιο για σένα.

Μ’ αυτό το καράβι θα σε πάρω να φύγουμε. Να μας ψάχνουν οι άνθρωποι κι εμείς να γελάμε.

Ένα καράβι θα χτίσω τεράστιο. Θα το γεμίσω μ’ αγάπη, ανθρώπους και γέλιο.

Σε κάθε λιμάνι, χορούς θα χορεύουμε. Και πάνω στην άμμο παλάτια θα χτίζουμε.

Κι όταν θα φεύγουμε, εκείνα θα πέφτουν. Μόν’ η σημαία τους θα στέκεται ολόρθη.

«Πάνω στην άμμο, μη χτίσεις το όνειρο. Μόνο σκέψεις να φτιάχνεις και μετά να τις παίρνεις κι εκείνες μαζί σου».

Έτσι μου ‘πε μια μέρα ένας γέροντας. Κι εγώ στο μυαλό μου βαθιά το ερίζωσα. Μαζί μου τα λόγια του τα κουβαλάω.

Μες στο καράβι κιθάρες θα παίζουνε. Και λόγια γλυκά για σένα θα λένε. Κι ένα πιάνο θα παίζει όλη νύχτα για χάρη σου.

Γκλιν-γκλον… τα πλήκτρα χτυπάνε. Κι εσύ μες στον ύπνο σου χαρά θα γεμίζεις.

Εμένα να σκέφτεσαι και ο νους ν’ αρμενίζει. Σε πέλαγα πράσινα, σε ήλιους μονάχους.

Για σένα, με τα πουλιά θα μιλήσω. Φίλοι θα γίνουμε και θα τους μηνύσω…

…Στην πλώρη για χάρη σου να έρθουν να κάτσουν και με τα μεγάλα φτερά τους, ομπρέλα να φτιάξουν.

Ο ήλιος τα μάτια σου ποτέ να μην κάψει. Μόνο το φως του να χαίρεσαι, χρυσό, ανεκτίμητο.

Οι μέρες σου όμορφες, για πάντα να είναι. Δάκρυ τα μάτια σου, να μην τα χαράξει.

Ένα καράβι θα χτίσω για χάρη σου. Μεγάλο θα είναι, αγάπη θα έχει. Και μ’ εσένα στο πλάι μου, τον κόσμο θα ζήσω, τα άγρια κύματα θα μπορώ να δαμάζω. Και αν κάποιες μέρες μου δύσκολες θα ‘ναι, γύρνα μόνο και κοίτα με και δε θα φοβάμαι…

 

Θεοπίστη

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.