Φωτιά στον ουρανό…
Φωτιά απόψε πήρε ο ουρανός. Τη νύχτα κέντησα πρωί στο παραθύρι. Και το φεγγάρι ρόδινο, σα μήλο ζηλευτό. Μια φέτα έκοψα με ατσάλινο μαχαίρι....
Όταν φυσάει…
Μια κούνια θα δέσω στον ουρανό και όταν φυσάει βολτίτσες θα κάνω. Και σαν ξημερώσει πουλιά θα σκορπώ, αγάπες, λουλούδια, φιλιά δροσερά.
Και σαν το...
Είναι στιγμές…
Είναι κι εκείνες οι μέρες, που νιώθεις πως χάνεται το φως. Που γυρνάς το κεφάλι και είναι παντού σκοτάδι. Που θέλεις, αλλά δεν μπορείς....
Σκέφτομαι…
- Σκέφτομαι πως μερικές φορές η ζωή, είναι σαν το κίτρινο φύλλο του φθινοπώρου που το παραδέρνει ο άνεμος πάνω στις στέγες των σπιτιών....
Μην κλαις…
Μάνα, μην κλαις…
Θα έρθει πάλι η μέρα, που θα ξαναβρείς τα χαμένα σου παιδιά. Λένε πως εκεί, πάνω, για όλους αυτούς που γίνονται ψυχές,...
Οι λέξεις…
Πόση δύναμη κρύβουν οι λέξεις…
Όταν λένε την αλήθεια, αλλά και όταν δε τη λένε. Οι λέξεις που αρθρώνονται, αλλά και οι άλλες που δεν...
Η βάρκα…
Εκείνη η βάρκα έτσι κατάμεσα τι κάνει μόνη; Πώς στέκεται μέσα στο πέλαγος χωρίς τιμόνι; Κάποιος την έσπρωξε. Με μίσος άραγε;… Για να βουλιάξει…
Μη...
Μια μέρα ήταν…
Και όλη η ζωή μες τη φωτιά, όπως τα ξύλα καίνε…
Και σιγοκαίει η ψυχή, μαζί και οι φλόγες κλαίνε…
Μια μέρα ήταν, πέρασε. Αύριο πάλι...
Το κακό σπορίδιον…
…Και έτσι γέμισε λοιπόν ο κόσμος όλος, μικρά-μικρά σποράκια. Που εκείνα μεγαλώσανε και έγιναν οικογένεια.
Και μία μέρα που πουλιά πετούσαν από πάνω, άφησαν δίπλα...
Το σπορίδιον…
-Ήτανε λέει μια φορά, ένα μικρό σποράκι. Τόσο μικρό, που ίσα που φαινότανε από ανθρώπου μάτι. Είχε ένα χρώμα κίτρινο, λεμόνι μυρωδάτο. Κι ένα...
