Η ήττα που γνώρισε, με σκορ 3-2, από τον Άρη Αβάτου, εκτός έδρας, ήταν «βαθιά μαχαιριά» για την Δόξα Δράμας! Κατά την άποψη μας, το χειρότερο δεν ήταν η ήττα στο παιχνίδι αυτό, αλλά η αποβολή δύο ποδοσφαιριστών της «Δόξας», που έφερε το αρνητικό αποτέλεσμα, αλλά δημιούργησε ένα «βαρύ» κλίμα στην ομάδα και την φίλαθλη κοινωνία της Δράμας. Οι αποβολές δύο ποδοσφαιριστών έδωσαν σημαντικό αριθμητικό πλεονέκτημα στην ομάδα του Άρη Αβάτου, το οποίο εκμεταλλεύτηκε σκοράροντας τρίτο τέρμα στα τελευταία λεπτά του αγώνα!
Εάν οι δύο ομάδες έπαιζαν με αριθμητική ισορροπία έως την λήξη του αγώνα, είμαστε βέβαιοι πως η «Δόξα» θα έπαιρνε τουλάχιστον τον βαθμό της ισοπαλίας και θα διατηρούσε «ζωντανή» την ελπίδα, για την διεκδίκηση της παραμονής στην Γ΄ εθνική κατηγορία. Θα μπορούσε ακόμα και να πάρει την νίκη στο τέλος του αγώνα, αφού είχε την πολύ καλή ψυχολογία, από την επίτευξη των δύο συνεχόμενων τερμάτων στο α΄ ημίχρονο του παιχνιδιού. Με την νίκη επί του Άρη Αβάτου, βεβαίως, δεν θα άλλαζε κάτι στην βαθμολογία, αλλά σίγουρα δεν θα χαλούσε το κλίμα μέσα στην ομάδα. Η νίκη θα έδινε περισσότερη αυτοπεποίθηση και θα κρατούσε «άσβεστη» την ελπίδα έως την τελευταία αγωνιστική ημέρα του πρωταθλήματος!
Δυστυχώς, για μία ακόμα φορά, οι ποδοσφαιριστές της «Δόξας» μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο έχοντας «ριζωμένη» στο μυαλό τους την προκατάληψη ότι, αν «στραβώσει» το παιχνίδι, θα είναι γιατί αδικήθηκαν από τον διαιτητή. Η προκατάληψη αυτή βάρυνε την ψυχολογία και θόλωσε το μυαλό τους, κάτι που φάνηκε στην έντονη αντίδραση προς το τέλος του αγώνα και τις δύο αποβολές που δέχτηκαν! Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι σ’ εκείνο το χρονικό σημείο κι ενώ το αποτέλεσμα ήταν ακόμα ισόπαλο, η «Δόξα» Δράμας έκανε την κίνηση «αυτοχειρίας»! Ή όπως αναφέρει, χαρακτηριστικά, η ανακοίνωση της διοίκησης του Γυμναστικού Συλλόγου, ήταν η «χαριστική βολή» στην προσπάθεια να κρατηθεί όρθια η ομάδα έως το τέλος του πρωταθλήματος!
Τελικά, η προκατάληψη που καλλιεργήθηκε στην διάρκεια του πρωταθλήματος, για το «ανελέητο κυνηγητό από κύκλους του παρασκηνίου, εντός και εκτός των τειχών της Δράμας», έκανε κακό αγωνιστικά στην Δόξα Δράμας. Δεν επέτρεψε στην ομάδα να συγκεντρωθεί απολύτως στον στόχο και να διαχειριστεί με ψυχραιμία τις αγωνιστικές αντιξοότητες. Εάν το μυαλό των παραγόντων και του «περίγυρου», κυρίως, ήταν καθαρό, θα βοηθούσε και τους ποδοσφαιριστές να παραμείνουν νηφάλιοι απέναντι σε τυχόν αδικίες, προκλήσεις και παρασκηνιακές ενέργειες.
